മത്താപ്പ്

എല്ലാ ഓർമ്മകളും എന്നെ വിട്ടു മറ്യുന്നു.....
ആരൊ ചീന്തി എറിഞ്ഞ കടലാസ് കഷണങ്ങൾ പോലെ
ഒരു നൂറിടങ്ങളിലെക്കു

ഇനിയൊരിക്കലും കാണില്ലെന്നുറച്ചും, മറന്നും.......
കാറ്റിൽ പെട്ടു പറന്ന് പറന്ന്........
ദൂരേക്ക്.....

നീ മാത്രം മറയുന്നില്ലല്ലൊ........
എന്റെ ജീർണിച്ച മനസ്സിന്റെ ജാലകക്കാഴ്ചകളിൽ നീയില്ല.
അവ നീ പണ്ടേ കൊട്ടി അടച്ചതല്ലെ......

പിരിയാൻ സമയമായി.
ചിതലരിച്ച ജാലകപ്പടികൾ പോലും
ഇപ്പൊൾ നിന്നെ ഓർക്കുകയില്ല......
ഞാനും

മറവിയുടെ ലഹരിയിൽ,
നീ അപ്രധാനമായ ഒരു കഥപാത്രം.........
ഓർമ്മയുടെ കീറിക്കളഞ്ഞ ഒരു ഏട്.............

മറക്കുക,
ആ നല്ല നാളുകൾ,
പുഴുക്കുത്തേറ്റ നാളെയുടെ ഫലങ്ങളിൽ,
നീയും ഞാനും തെറ്റുകാരായെക്കാം.........

മാപ്പു തരിക
എനിക്കു നിന്നെ അറിയില്ല.....