പെയ്യുകയാണ് ഓര്‍മ്മയുടെ തുള്ളികള്‍
കറുത്ത മനസ്സിന്റെ ദാഹം ചുവന്ന മണ്ണിലേക്കെടുക്കുംപോള്‍.
നനഞ്ഞും അലിഞ്ഞും, കരഞ്ഞും ......
മറക്കുകയാണ് മഴയുടെ സംഗീതത്തെ; നിന്നെയും
ഉറക്കം വരാതെ,
മഴയുടെ താരാട്ട് കേട്ടു കിടന്ന രാത്രികള്‍.
വേനലില്‍,
നിന്റെ മഴക്കാറുകളെ സ്വപ്നം കണ്ടുറങ്ങിയ രാത്രികള്‍.
മഴ പെയ്യുകയായിരുന്നു;
മാനത്തും,
മറഞ്ഞു പോകാത്തൊരു ചിത്രം പോലെ
മനസ്സിലും.....
ഒരു സ്വപ്നമായിരുന്നു നീ.
ദൂരെ താഴ്വരകളില്‍,
മഞ്ഞിന്റെ പുതപ്പണിഞ്ഞു പെയ്യുന്ന മഴ പോലെ.....
അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല ഒരു വേനലില്‍,
ഇറ വെള്ളം പോയത് പോലെ,
നീയും ഒലിച്ചു പോകുമെന്ന്.....
മനസ്സിന്റെ ആകാശത്തു മോഹങ്ങളുടെ
മഴക്കാറുകളെ നല്‍കി,
ഒടുവില്‍
ഓര്‍മിക്കാന്‍ ഇത്തിരി തണുപ്പും
പ്രതീക്ഷക്ക് ഒരു പുതിയ വേനലും നേര്‍ന്നു കൊണ്ട്
പെയ്യാതെ ദൂരെ മറയുമ്പോള്‍.......
ഇപ്പോള്‍, അറിയുന്നു; നീ മഴയായിരുന്നു.
ഒരുപാടു ദൂരെനിന്നു വന്ന്‍ ,
ഒരിത്തിരി നേരം കൊണ്ട്,
ഒരു കടലാകുന്ന മഴ .
മറക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചിട്ടും,
എന്റെ മനസ്സിനെ നനച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മഴ .
Labels: sad, കവിത, വെറുതെ.....
മാനത്തും,
മറഞ്ഞു പോകാത്തൊരു ചിത്രം പോലെ
മനസ്സിലും.....
മഴ എന്നും രസമുള്ള ഓർമ്മ തന്നെ
മഴത്തുള്ളി വന്നണയട്ടെ.ആശംസകള്‍ ദിലീപേ..
mathaappinu ithu ishtapedumoo ?pulli oru mazhaviroodhi aanee !!!!
nannayitto
nannayitundu
ഇനി പോയി തല തോര്‍ത്തി വരാം..!!
നല്ല വരികള്‍..!!
എഴുത്തില്‍ ആശംസകള്‍...
കറുത്ത മനസ്സിന്റെ ദാഹം ചുവന്ന മണ്ണിലേക്കെടുക്കുംപോള്‍.
നനഞ്ഞും അലിഞ്ഞും, കരഞ്ഞും ......
മറക്കുകയാണ് മഴയുടെ സംഗീതത്തെ; നിന്നെയും
നല്ല വരികൾ...
ഭാവുകങ്ങൾ അനിയാ!
നല്ല വരികള്‍. ഇഷ്ട്ടായിട്ടോ..